Αποξηραμένα συκα με γέμιση ξηρών καρπών & κανελα, και επικάλυψη σοκολάτας
Αποξηραμένα συκα με γέμιση ξηρών καρπών & κανελα, και επικάλυψη σοκολάτας.
Μια πανευκολη συνταγή για διαφορετικά σοκολατακια, πλουσια σε φυτικές ινες!
Τι θα χρειαστείτε:
-Αποξηραμένα συκα
-αμυγδαλα & καρυδια
-κανέλα
-σοκολάτα
Για περιπου 18 κομμάτια χρειάστηκα περίπου 20 γρ ξηρών καρπών & 75 γρ σοκολάτας
Ψάχνετε θρεπτικές & εύκολες συνταγές; Είστε στο σωστό μέρος! Πατήστε εδώ!
Εκτέλεση:
1. Θρυματιστε τους ξηρους καρπους στο μπλέντερ και μετά αναμειξτε με κανέλα
2. Με ένα μαχαίρι ανοίξτε μια οπή στα συκα και με ένα κουταλάκι βάλτε μέσα τους θρυματισμενους ξ. καρπους. Επίσης βγάλτε το πανω κομματάκι από το κοτσάνι που δεν μασιεται/τρώγεται)
3. Λιωστε τη σοκολάτα στο φουρνο μικροκυματων σε ένα βαθυ μπολάκι και βουτηξτε τα συκα να επικαλυφθουν.
4. Αφήστε τα στο ψυγείο να δέσει η σοκολάτα.
5. Καλη απόλαυση!
Pumpkin spice mix: το ωραιότερο μίγμα μπαχαρικών για το φθινόπωρο
Αν σας αρέσει η κανέλα και το μοσχοκάρυδο, τότε θα αγαπήσετε αυτό το μίγμα μπαχαρικών, που μυρίζει φθινόπωρο!
Τι θα χρειαστείτε:
- 1 κουταλιά της σούπας κανέλα σε σκόνη
- 1 κουταλιά του γλυκού μοσχοκάρυδο σε σκόνη
- 1 κουταλιά του γλυκού τζίντζερ σε σκόνη
- 1/2 κουταλιά του γλυκού μπαχάρι
- 1/2 κουταλιά του γλυκού γαρύφαλλο
Αναμείξτε τα μπαχαρικά σε ένα μπολ και διατηρείστε το μείγμα σε αεροστεγές δοχείο!
Μπορείτε να χρησιμοποιήστε το μείγμα σε διάφορες συνταγές, όπως σε:
- Ρυζόγαλο και άλλα κρεμώδη γλυκά
- Χυλό βρώμης
- Κέικ
- Κολοκυθόπιτα γλυκιά
- Πάνω από φούτα
- Αυγοφέτες
- Pancakes
- Μείγμα τσαγιού
- Πάνω από καφέ (pumpkin spice latte)
Η συνταγή για το μείγμα προέρχεται από το blog Honey and Birch
Ελαιόλαδο ή εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο;
Στην καθημερινότητα μπορεί να αναφερόμαστε στο ελαιόλαδο που χρησιμοποιούμε απλώς ως «ελαιόλαδο», εφόσον είναι το έλαιο της ελιάς. Στην βιομηχανία τροφίμων όμως, και σύμφωνα με τη νομοθεσία το ελαιόλαδο δεν είναι αυτό που νομίζουμε και αυτό που έχουμε συνηθίσει.
Αναφορικά με το έλαιο της ελιάς διακρίνουμε τρεις κατηγορίες. Το «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο», το «παρθένο ελαιόλαδο» και το «ελαιόλαδο». Τα τρία διαφορετικά αυτά έλαια διαφέρουν στην τιμή, την γεύση, το χρώμα και τα οργανοληπτικά τους χαρακτηριστικά, και τα αντιοξειδωτικά. Το έλαιο που συνήθως χρησιμοποιούμε στο σπίτι, ως νησί ελαιοπαραγωγών είναι το «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη νομοθεσία το «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο» είναι το έλαιο της ελιάς, το οποίο λαμβάνεται μέσω μηχανικών μεθόδων (ψυχρή εκχύλιση) ή άλλων φυσικών επεξεργασιών που δεν επιφέρουν αλλοίωση του ελαίου (πλύση και έκθλιψη ελαιοκάρπου, μετάγγιση, φυγοκέντριση και διήθηση ελαίου) και έχει οξύτητα μικρότερη του 0,8%. Το «παρθένο ελαιόλαδο» λαμβάνεται μέσω των παραπάνω μεθόδων και έχει οξύτητα μικρότερη του 2%, ενώ το «ελαιόλαδο» είναι μείγμα εξευγενισμένου ελαιολάδου (βλ. παρακάτω) και βρώσιμου παρθένου ελαιολάδου με οξύτητα όχι μεγαλύτερη από 1%.
Ας μην ξεχνάμε όμως και το ελαιόλαδο λαμάντε, το οποίο προέρχεται από ελαιόλαδο, το οποίο λαμβάνεται μέσω μηχανικών μεθόδων (ψυχρή εκχύλιση) ή άλλων φυσικών επεξεργασιών που δεν επιφέρουν αλλοίωση του ελαίου, αλλά έχει οξύτητα μεγαλύτερη του 2% και δεν είναι κατάλληλο προς κατανάλωση, αλλά ύστερα από επεξεργασία μετατρέπεται σε εξευγενισμένο ή ραφιναρισμένο ελαιόλαδο.
Τα παραπάνω έλαια διαφέρουν αρκετά στο χρώμα και την οσμή, με τα βέλτιστα χαρακτηριστικά να ανήκουν στο «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο», ενώ υπάρχουν και διαφορές στη συγκέντρωση αντιοξειδωτικών και άλλων ευεργετικών για την υγεία ουσιών.
Το ελαιόλαδο διαθέτει και ισχυρισμό υγείας, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA). Η κατανάλωση πολυφαινολών ελαιολάδου προστατεύει την LDL-χοληστερόλη από την οξείδωση, ύστερα από καθημερινή κατανάλωση 5mg υδροξυτυροσόλης και παραγώγων της (σύμπλεγμα ελευρωπαΐνης και τυροσόλης), τα οποία προέρχονται από 20γρ. ελαιόλαδο. Παράλληλα, το ελαιόλαδο είναι τρόφιμο με «υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα λιπαρά».
Στο ελαιόλαδο δεν προστίθενται συντηρητικά. Για την βέλτιστη συντήρηση του ελαιολάδου θα πρέπει να φυλάσσεται σε δροσερό, σκιερό μέρος, σε δοχείο με σκούρο χρώμα. Ιδανικά θα πρέπει να καταναλώνεται εντός 18 μηνών.
Κατά το μαγείρεμα καλό είναι να χρησιμοποιείται προς το τέλος, έτσι ώστε να διατηρηθούν οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει. Μάλιστα, χάρη σε αυτές τις αντιοξειδωτικές ουσίες το ελαιόλαδο δεν «καταστρέφεται» εύκολα, καθώς τα αντιοξειδωτικά «θυσιάζονται» για να παραμείνουν τα ακόρεστα λιπαρά του ελαιολάδου αναλλοίωτα. Όμως αυτό σημαίνει ότι δεν θα προσφέρουμε στον οργανισμό μας όλα αυτά τα αντιοξειδωτικά αν αφήσουμε για πολλή ώρα το ελαιόλαδο σε υψηλές θερμοκρασίες.
Τέλος, άλλη μια παρανόηση σχετικά με το ελαιόλαδο και άλλα έλαια είναι η θερμιδική πυκνότητά του. Το ελαιόλαδο, όπως και όλα τα άλλα έλαια (π.χ. ηλιέλαιο) περιέχουν 9 θερμίδες ανά γραμμάριο. Επομένως, είτε χρησιμοποιήσουμε ελαιόλαδο είτε κάποιο άλλο έλαιο, το θερμιδικό περιεχόμενο παραμένει το ίδιο, αλλά η ποιότητα του ελαιολάδου (ειδικά του «εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου») είναι σαφώς ανώτερη.
Συνοψίζοντας, στο τρόφιμο ελαιόλαδο έχουμε διάφορες κατηγορίες και ποιότητες. Ας δώσουμε προσοχή στο ελαιόλαδο που αγοράζουμε ή/και παράγουμε, και ας παρατηρήσουμε και τα τρόφιμα (παξιμάδια, κριτσίνια, κ.α.) που αγοράζουμε τα οποία επί το πλείστον χρησιμοποιούν «ελαιόλαδο».
Βιβλιογραφία
Eating Habits as a Common Risk Factor for Obesity and Oral Health Disorders in School Children
Fasoulas A, Pavlidou E, Petridis D, Mantzorou M, Seroglou K and Giaginis C. Eating Habits as a Common Risk Factor for Obesity and Oral Health Disorders in School Children. Austin J Nutri Food Sci. 2019; 7(7): 1129.
Το υγιές σωματικό βάρος και η στοματική υγεία αποτελούν θεμελιώδη μέρη της υγιούς ψυχοσωματικής ανάπτυξης και ευεξίας παιδιών και των εφήβων. Επομένως, ο εντοπισμός των παραγόντων που τα επηρεάζουν αποτελεί ουσιαστικό ζήτημα.
Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και τη στοματική υγεία για την ανάπτυξη προληπτικών προγραμμάτων για παιδιά και εφήβους και την υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών.
Η μελέτη διεξήχθη σε τρία συνεχή σχολικά έτη μεταξύ 536 μαθητών (4-18 ετών). Οι συνήθειες φαγητού αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας ένα σταθμισμένο ερωτηματολόγιο συμπεριφοράς, πραγματοποιήθηκαν επίσης ανθρωπομετρικές μετρήσεις, ενδοστοματικές και επιπλέον προφορικές εξετάσεις.
Η μελέτη αυτή υποδεικνύει τα ακόλουθα:
- Καταγράφηκε αυξημένη επικράτηση των ορθοδοντικών διαταραχών (> 50%) και του υπερβάλλοντος σωματικού βάρους (υπέρβαρο και παχυσαρκία - 40%). Τα ποσοστά των τάξεων υπέρβαρου ήταν υψηλότερα στα αγόρια απ 'ό, τι στα κορίτσια.
- Ο αυξημένος αριθμός κύκλων μάσησης και η επιλογή σκληρών αντί για μαλακά τρόφιμα συσχετίστηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο ορθοδοντικές διαταραχές.
- Τα "παχύσαρκα" αγόρια διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να διαγνωστούν ορθοδοντικές διαταραχές σε σχέση με τα «παχύσαρκα» κορίτσια.
- Έχουν επιβεβαιωθεί σημαντικές σχέσεις μεταξύ του BMI, της διάρκειας του γεύματος, των γλυκών και της κατανάλωσης πρωινού, των συνηθειών μάσησης και της αποστασιοποιημένης/ασυνείδητης κατανάλωσης.
- Ο κίνδυνος τερηδόνας επηρεάστηκε σημαντικά από τη δομή των τροφίμων (σκληρό / μαλακό) και την κατανάλωση γλυκών.
- Η περιοδοντική νόσος φάνηκε επίσης να επηρεάζεται έντονα από την ηλικία και τον αριθμό των κύκλων μάσησης.
- Τα προγράμματα πρόληψης για τους μαθητές είχαν θετικό αντίκτυπο στον ΔΜΣ.
Συμπερασματικά, αυτή η έρευνα υποδηλώνει την ισχυρή σχέση μεταξύ των διατροφικών συνηθειών, του ΔΜΣ και της στοματικής υγείας και υποστηρίζει την αναγκαιότητα για προγράμματα αγωγής υγείας και προαγωγής της υγείας των μαθητών.