Ο επίμονος κεραστής

2021-03-03Άρθρα

Στη δουλειά μας, στο σχολείο, σε τραπέζια και καλέσματα μας κερνούν φαγητά και εδέσματα και έχουμε μάθει από μικρή ηλικία όχι απλώς να τα δεχόμαστε, αλλά να νιώθουμε και υποχρεωμένοι να τα δεχτούμε και να καταναλώσουμε όλη την ποσότητα, ως ενδειξη αγάπης και εκτίμησης.

Δεν είμαστε υποχρεωμενοι να δεχτούμε, ενώ δεν δείχνουμε την αγαπη και την εκτιμήση μας τρώγοντας, και δη τρώγοντας ενώ δεν θέλουμε! 

 

Μπορεί να μην πεινάμε, να μην μας αρέσει αυτό που μας κερνάνε, ή να παίρνουμε φαρμακευτική αγωγή που να μην μας επιτρέπει να δεχτούμε το κέρασμα ή να προσέχουμε τη διατροφή μας και να μην θέλουμε να το φάμε, ή να θέλουμε να φάμε μικρότερη ποσοτητα! Δεν είναι κακό να αρνηθούμε, ή να επιλέξουμε να φάμε μικρότερη ποσότητα. 

Πολλοί θεωρούν οτι οι άλλοι θα παρεξηγηθούν, γεγονός που δεν συμβαίνει παντα, ενώ ακόμη κι αν καποιος παρεξηγηθεί, η “παρεξήγηση” θα είναι στιγμιαία και θα την ξεχάσει συντομα!

Άλλωστε, είναι πιο σημαντικό το πώς νιώθουμε και τι θέλουμε να κανουμε εμείς σε σχέση με τη διατροφή μας!

 

Πώς θα απαντήσουμε στους επίμονους κεραστες;

— Ευχαριστώ, δεν θα πάρω.

— Σε λίγο θα παρω (μπορουμε να το αφησουμε να ξεχαστεί)

— Είμαι εντάξει (με αυτο που εφαγα), ευχαριστώ

— Πολύ ωραίο φαίνεται, αλλα δεν μπορώ να φάω άλλο, ευχαριστώ. Μπορείς να μου το βαλεις σε ένα ταπερακι να το παρω σπιτι να το φαω;

 

Επισης, πριν την επίσκεψη να πουμε οτι προσέχουμε τη διατροφή μας, και δεν χρειάζεται να μπουν στον κόπο να ετοιμάσουν κάτι ιδιαίτερο!

 

Πώς θα κάνουμε τους γύρω μας υποστηρικτές στην προσπάθειά μας για βελτίωση της διατροφής μας;