Οδηγός διατροφής για μικρά παιδιά
Τα μικρά παιδιά είναι πολλές φορές «δύσκολα» στο φαγητό, με αποτέλεσμα οι γονείς να απογοητεύονται και να παρατούν τις προσπάθειές τους να δώσουν στα παιδιά νέα τρόφιμα. Επιπλέον, στην προσπάθειά τους για ποικίλη και υγιεινή διατροφή, πολλοί γονείς κατηγοριοποιούν τα τρόφιμα και απαγορεύουν την κατανάλωση των λιγότερο υγιεινών, ενώ συχνά πιέζουν τα παιδιά να «καθαρίσουν» το πιάτο τους, ακόμη και αν αυτά έχουν χορτάσει.
Οι λεπτομέρειες γύρω από το φαγητό μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να συμβάλλουν στη διαμόρφωση υγιεινών διατροφικών συνηθειών.
1. Προσφέρετε στα παιδιά τρόφιμα με ποικιλία γεύσεων και υφών νωρίς, κατά τον απογαλακτισμό, ώστε να δοκιμάζουν πιο εύκολα νέα τρόφιμα αργότερα.
2. Χρειάζονται αρκετές εκθέσεις σε ένα νέο τρόφιμο ώστε το παιδί να το συνηθίσει και να το αποδεχθεί. Μην τα παρατήσετε, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια πολύ περιορισμένη, μπορεί και ελλιπή διατροφή.Χρησιμοποιήστε το ρόλο σας ως πρότυπό του, καταναλώνοντας το νέο τρόφιμο μπροστά του, δείχνοντας πόσο πολύ σας αρέσει και αφήστε το να «παίξει» με το νέο φαγητό, ακόμη και αν δεν το φάει. Επιπλέον, μπορείτε να κρύψετε ή να συνοδεύσετε το νέο τρόφιμο με ένα πιο γνώριμο.
3. Για τα παιδιά σας είστε πρότυπο και σας μιμούνται! Εάν σας δουν να απολαμβάνετε φρούτα και λαχανικά, είναι πιο πιθανό να τα δοκιμάσουν και εκείνα! Το ίδιο ισχύει και για τους δασκάλους στο σχολείο και το νήπιο.Όταν τρώτε φρούτα και λαχανικά, περιγράψτε την υφή και τη γεύση του στα παιδιά.
4. Μην ενοχοποιείτε τις τροφές, καθώς αυτό θα τις κάνει πιο ποθητές στα παιδιά. Αν έχετε στο σπίτι «απαγορευμένα τρόφιμα», όπως μπισκότα, πατατάκια ή αναψυκτικά, τα παιδιά θα βλέπουν τα τρόφιμα αυτά ως πιο ελκυστικά και θα τα υπερκαταναλώνουν σε περιστάσεις, όπως πάρτι και οικογενειακά τραπέζια.
5. Το φαγητό είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί ένας οργανισμός! Δεν πρέπει να αποτελεί επιβράβευση, ούτε τιμωρία.
6. Είναι δύσκολο να πείτε όχι στα παιδιά, όταν ζητούν επίμονα γλυκά και αλμυρά σνακ. Αποφύγετε τη δύσκολη αυτήν κατάσταση, βγάζοντας τον πειρασμό από μπροστά τους. Μπορείτε να μην περάσετε από το διάδρομο με τα πατατάκια στο σούπερ μάρκετ και το ζαχαροπλαστείο, αλλά να έχετε υγιεινά σνακ στο σπίτι, όπως γιαούρτι, φρούτα, και λαχανικά.
7. Τα παιδιά καταλαβαίνουν πότε έχουν χορτάσει. Μην πιέζετε τα παιδιά να αδιάζουν το πιάτο τους αν δεν θέλουν να φάνε άλλο. Αυτή η πρακτική οδηγεί τα παιδιά να αγνοούν το αίσθημα του κορεσμού, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υπερφαγία και υπερβάλλουσα αύξηση του σωματικού βάρους. Να θυμάστε ότι τα παιδιά έχουν λιγλοτερες θερμιδικές ανάγκες από τους ενήλικες, οπότε μετριάστε τις μερίδες τους.
8. Τα νήπια δυσκολεύονται να τρώνε μεγάλα γεύματα. Είναι πιο αποδεκτό να καταναλώνουν τρία κυρίως γεύματα και τρία σνακ μέσα στη μέρα.
9. Είναι καλό η οικογένεια να τρώει μαζί, στο τραπέζι. Αποφύγετε να αφήνετε το παιδί να τρώει μπροστά στην τηλεόραση, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά στο να παραμελήσουν το φαγητό τους.
10. Επιβραβέστε λεκτικά το παιδί όταν δοκιμάζει νέα τρόφιμα και όταν δείχνει σωστή συμπεριφορά στο τραπέζι. Ακόμη και όταν το παιδί είναι fussy eater διατηρείστε την ψυχραιμία σας και επιμείνετε στη θέση σας. Έτσι, δεν κάνετε έμμεση επιβράβευση της συμπεριφοράς αυτής.
Η επίτευξη των υγιεινών διατροφικών συμπεριφορών είναι πολύ σημαντική, με οφέλη για την υγεία των παιδιών, ειδικά στις μέρες μας, όπου ζούμε σε ένα παχυσαρκιογόνο περιβάλλον, με πληθώρα ενεργεακά πυκών τροφίμων, με μικρή διατροφική αξία και τις καθιστικές ασχολίες να έχουν καταλάβει το χρόνο του παιχνιδιού.
Το κόκκινο και επεξεργασμένο κρέας αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου
Ο καρκίνος αποτελεί μια από τις πιο συχνές αιτίες θανάτου παγκοσμίως, ενώ είναι από τις ασθένειες που προκαλούν μεγάλο φόβο, αν και τα ποσοστά επιτυχούς θεραπείας και επιβίωσης των ασθενών έχουν αυξηθεί θεαματικά τα τελευταία χρόνια.
Φυσικά, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία και η έρευνα έχει κάνει σημαντικά βήματα όσον αφορά την αναγνώριση των παραγόντων κινδύνου και την έγκαιρη διάγνωση αρκετών τύπων καρκίνου.
Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του καρκίνου, όχι μόνο σαν προστατευτικός, αλλά και ως παράγοντας κινδύνου!
Πρόσφατα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι τα επεξεργασμένα κρέατα, όπως το μπέικον, το ζαμπόν και τα λουκάνικα, βρίσκονται στην ίδια κατηγορία καρκινογόνων με το τσιγάρο, το αλκοόλ, το αρσενικό και τον αμίαντο.
Συγκεκριμένα, τα επεξεργασμένα κρέατα πλέον αποτελούν σαφή καρκινογόνα (κατηγορία 1) για ανάπτυξη καρκίνου, ενώ το κόκκινο κρέας (εκτός ψαριού και πουλερικών) αποτελεί πιθανή αιτία καρκίνου (κατηγορία 2Α), όπως δείχνουν πάνω από 800 έρευνες που μελετήθηκαν από τον οργανισμό «International Agency for Research on Cancer».
Μάλιστα, πέρα από τη συσχέτιση της κατανάλωσης κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος με τον καρκίνο του παχέος εντέρου, πλέον υπάρχει πλήθος ερευνών που δείχνουν μια πιθανή συσχέτιση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος με τον καρκίνο του στομάχου και του προστάτη και της κατανάλωσης αλλαντικών με τον καρκίνο του στομάχου!
Συγκεκριμένα, άτομα που καταναλώνουν επί το πλείστον κόκκινο και επεξεργασμένο κρέας έχουν 17% και 18% αντίστοιχα μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, σε σχέση με αυτούς που το καταναλώνουν σπάνια.
Η αρνητική επίδρασή τους οφείλεται σε χημικές ουσίες που υπάρχουν φυσικά ή προστίθενται και άλλες που παράγονται κατά την επεξεργασία, κατά το ψήσιμο των κρεάτων αυτών.
Τι σημαίνει όμως αυτό για τη διατροφή μας; Θα πρέπει να σταματήσουμε να τρώμε κόκκινο κρέας και αλλαντικά;
Το γεγονός ότι η συχνή κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο δε σημαίνει ότι κάθε γεύμα που περιέχει κόκκινο κρέας ή αλλαντικό είναι επιβλαβές! Μάλιστα, το κρέας αποτελεί καλή πηγή πρωτεϊνών, σιδήρου και ψευδαργύρου. Αντιθέτως, όταν κάποιος τρώει συχνά μεγάλες ποσότητες κόκκινου κρέατος και αλλαντικών, τότε οδηγείται σε αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου.
Η μέτρια κατανάλωσή κρέατος, κατά το πρότυπο της Μεσογειακής Διατροφής, δεν είναι επιβλαβής για τον οργανισμό.
Για τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου προτείνεται η κατανάλωση κρεάτων σε ποσότητα 70 γραμμαρίων ή λιγότερο την ημέρα, δηλαδή 490 γραμμάρια ή λιγότερο κόκκινου κρέατος και αλλαντικών την εβδομάδα.
Αυτή η ποσότητα μπορεί να μεταφραστεί σε ένα τοστ με αλλαντικό την ημέρα και δύο μερίδες των 140 γραμμαρίων κόκκινου κρέατος την εβδομάδα!
Αν κάποιος καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες κόκκινου κρέατος και αλλαντικών, μπορεί να το αντικαταστήσει σε ένα ή παραπάνω γεύματα με πουλερικά, ψάρι ή όσπρια. Ακόμη, σε σάντουιτς αντί για κάποιο αλλαντικό μπορεί να μπει ψητό κοτόπουλο, τόνος σε νερό ή σολομός.
Τέλος, η διατροφή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αλλά και στην προστασία από διάφορους τύπους καρκίνου.
Ο οργανισμός «World Cancer Research Fund» προτείνει για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου τη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους, την τακτική άσκηση και την υγιεινή διατροφή, το θηλασμό και τη σωστή πρόληψη. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τη διατροφή, προτείνεται η αποφυγή των ενεργειακά πυκνών, πλούσιων σε λίπος, αλάτι και ζάχαρη τροφίμων και η μείωση της κατανάλωσης του κόκκινου κρέατος και των αλλαντικών.
Αντίθετα, συνιστάται η προτίμηση στην κατανάλωση τροφίμων όπως όσπριων, λαχανικών και φρούτων που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, ενώ το αλκοόλ περιορίζεται σε ένα ποτό για τις γυναίκες και δύο για τους άνδρες την ημέρα. Μάλιστα, οι επιζώντες από καρκίνο συστήνεται να ακολουθούν τις οδηγίες για την πρόληψη του, ώστε να μειώσουν τον κίνδυνο επανεμφάνισης της ασθένειας.
Childhood overweight and obesity and abnormal birth anthropometric measures are associated with a higher prevalence of childhood asthma in preschool age
Pavlidou E, Mantzorou M, Tolia M, Antasouras G, Poutsidi A, Psara E, Poulios E, Fasoulas A, Vasios GK, Giaginis C. Childhood overweight and obesity and abnormal birth anthropometric measures are associated with a higher prevalence of childhood asthma in preschool age. J Asthma. 2022 Dec 1:1-10. doi: 10.1080/02770903.2022.2144354 .
Το υπερβάλον σωματικό βάρος και η παχυσαρκία στην παιδική ηλικία και οι μη επιθυμητές ανθρωπομετρικές μετρήσεις γέννησης σχετίζονται με υψηλότερο επιπολασμό παιδικού άσθματος στην προσχολική ηλικία
Το παιδικό άσθμα είναι μια από τις πιο κοινές μη μεταδοτικές ασθένειες στον κόσμο. Αρκετοί περιγεννητικοί και μεταγεννητικοί παράγοντες έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης παιδικού άσθματος. Η παρούσα μελέτη στοχεύει να αξιολογήσει κατά πόσο το υπερβάλλον βάρος και η παχυσαρκία στην παιδική ηλικία και οι μη επιθυμητές ανθρωπομετρικές μετρήσεις στη γέννηση επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης παιδικού άσθματος στην προσχολική ηλικία.
Σε αυτή τη μελέτη, 5215 παιδιά προσχολικής ηλικίας ηλικίας 2-5 ετών έλαβαν μέρος μετά από εφαρμογή πολλών κριτηρίων ένταξης και αποκλεισμού και εξετάστηκαν εάν παρουσιάζουν συμπτώματα άσθματος. Πραγματοποιήθηκε μη προσαρμοσμένη και προσαρμοσμένη στατιστική ανάλυση για να εκτιμηθεί εάν οι περιγεννητικοί και μεταγεννητικοί παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης παιδικού άσθματος.
Καταγράφηκε επιπολασμός 4,5% του παιδικού άσθματος. Μεταξύ των παιδιών που διαγνώστηκαν με άσθμα, το 19,4% ήταν στην κλίμακα του υπέρβαρου και το 13,9% ήταν στην κλίμακα της παχυσαρκίας. Το υπερβάλον σωματικό βάρος/παχυσαρκία στην παιδική ηλικία συσχετίστηκε με 76% υψηλότερο κίνδυνο παιδικού άσθματος σε σχέση με το φυσιολογικό βάρος. Οι μη επιθυμητές ανθρωπομετρικές μετρήσεις στη γέννηση, δηλαδή το βάρος γέννησης, το μήκος και η περιφέρεια κεφαλής, συσχετίστηκαν ανεξάρτητα με υψηλότερες πιθανότητες (87%, 29% και 23%, αντίστοιχα) παιδικού άσθματος από το φυσιολογικό βάρος.
Αυτή είναι μια συγχρονική, εθνικά αντιπροσωπευτική μελέτη που υποστήριξε τα δεδομένα ότι το υπέρβαρο/παχυσαρκία στην παιδική ηλικία και οι μη φυσιολογικές ανθρωπομετρικές μετρήσεις κατά τη γέννηση μπορεί να αυξήσουν ανεξάρτητα τον κίνδυνο παιδικού άσθματος στην προσχολική ηλικία. Συνιστώνται επείγουσες πολιτικές και στρατηγικές υγείας για την προώθηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, αποτρέποντας την παιδική παχυσαρκία στα αρχικά στάδια της ζωής.
Πώς θα αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία;
Η υπερφαγία μπορεί τυπικά ορίζεται ως υπερκατανάλωση τροφής, όμως στην πραγματικότα δεν είναι τόσο απλός ο ορισμός της. Υπερφαγία είναι από την υπερκατανάλωση τροφής σε γεύμα ή το συνεχές τσιμπολόγημα, εως μια αναγνωρισμένη διατροφική διαταραχή, με συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια.
Πότε η υπερφαγία δεν είναι διατροφική διαταραχή; Και πότε είναι;
Η υπερκατανάλωση τροφής είναι ένα ζήτημα που απασχολεί πολλούς διαιτώμενους. Πίσω από την υπερκατανάλωση τροφής κρύβονται διάφοροι παράγοντες.
Η υπερφαγία μπορεί να είναι η υπερβάλουσα κατανάλωση φαγητού λόγω βιολογικής πείνας μετά από πολλές ώρες νηστείας (πχ. όταν το άτομο δεν έχει προλάβει να καταναλώσει φαγητό μέσα στη μέρα λόγω υποχρεώσεων), ή λόγω συνεχούς τσιμπολογήματος, που οδηγεί εν τέλει και σε υψηλά επίπεδα πείνας, ή η ασυναίσθητη (υπερ)κατανάλωση τροφής μπροστά σε οθόνες και η κατανάλωση τροφής λόγω συναισθηματικής πείνας (πχ. βαρεμάρα, άγχος, εκνευρισμός, κόπωση, κ.α.).
Η διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας
Η διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας (binge eating disorder) σύμφωνα με το DSM-5 είναι η κατανάλωση τροφής, σε ορισμένο χρονικό διάστημα (πχ. σε 2 ώρες), σε ποσότητα μεγαλύτερη από εκείνη που οι περισότεροι άνθρωποι θα μπορούσαν να καταναλώσουν στο ίδιο χρονικό διάστημα σε όμοιες συνθήκες.
Κατά το υπερφαγικό επεισόδιο υπάρχει η αίσθηση της απώλειας του ελέγχου της κατανάλωσης της τροφής, δηλαδή το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να σταματήσει να τρώει.
Τα επεισόδεια σχετίζονται με τουλάχιστον τρία από τα παρακάτω:
- Γρηγορότερη κατανάλωση τροφής
- Κατανάλωση τροφής μέχρι το άτομο να νιώσει άβολα χορτάτο
- Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφής, χωρίς να υπάρχει το αίσθημα της βιολογικής πείνας
- Κατανάλωση φαγητού μόνο το άτομο, λόγω ντροπής από τη μεγάλη ποσότητα τροφής που καταναλώνει
- Αίσθημα αηδίας, θλίψης, και ενοχών μετά το υπερφαγικό επισόδειο
Υπάρχει αίσθημα δυσφορίας σε σχέση με την υπερφαγία, ενώ τα επεισόδεια συμβαίνουν τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα, για 3 μήνες. Στη διαταραχή επεισοδειακής υπερφαγίας δεν υπάρχουν αντιρροπιστικές συμπεριφορές και περιορισμός λήψης τροφής που παρατηρούνται σε άλλες διατροφικές διαταραχές, ενώ σημαντικό είναι να τονιστεί ότι τα υπερφαγικά και τα βουλιμικά επεισόδια διαφέρουν, δεν είναι το ίδιο!
Το σωματικό βάρος δεν αποτελεί διαγνωστικό κριτήριο για τη διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας, και παρατηρείται και σε γυναίκες και σε άντρες, ενώ συνήθως ξεκινά προς το τέλος της εφηβείας και στην αρχή της δεκαετίας των 20. Τα επεισόδια προκαλούνται από άβολα συναισθήματα, από χαρά, από την “ευκαιρία” όταν το άτομο είναι μόνο του, και μπορεί να είναι και προγραμματισμένα.
Η αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών είναι σημαντική, και συμπεριλαμβάνουν διεπιστημονική ομάδα από ιατρό, ψυχολόγο ή/και ψυχίατρο, και διαιτολόγο-διατροφολόγο. Ο ρόλος του διαιτολόγου-διατροφολόγου είναι σημαντικός για τη διατροφική συμβουλευτική και την διατροφική εκπαίδευση.
Πώς θα αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία;
1. Βρίσκουμε τι την προκαλεί
Για να αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία είναι σημαντικό να εστιάσουμε στο τι την προκαλεί. Η καταγραφή των γευμάτων/σνακ και των συναισθημάτων πριν και μετά την κατανάλωση τροφής είναι ένα απλό μεν, ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο που βοηθάει στο να κατανοήσουμε τις αφορμές που οδηγούν στην υπερφαγία, είτε πρόκειται για διατροφική διαταραχή ή όχι.
2. Σπάμε τον φαύλο κύκλο της υπερφαγίας
Ο φαύλος κύκλος της υπερφαγίας αναδεικνύει την επίδραση του αυστηρού περιορισμού λήψης τροφής στην υπερφαγία. Αν και η αυστηρή δίαιτα δεν είναι μοναδική αιτία για την υπερφαγία, είναι κοινή για πολλά άτομα.
Αν και οι δίαιτες express φαίνονται ελκυστικές, και περιμένουμε επιτέλους οτι αυτή η δίαιτα θα μας λύσει όλα τα προβλήματα, κάτι τέτοιο δεν θα γίνει, με καμία δίαιτα, πόσο μάλλον μια δίαιτα-αστραπή, που το μόνο που θα καταφέρει θα είναι η επαναπρόσληψη βάρους, και η μείωση της αυτο-πεποίθησής μας.
Αντιθέτως, μέσω της διατροφικής συμβουλευτικής και εκπαίδευσης, μαθαίνουμε να ακούμε και να φροντίζουμε το σώμα μας, με ήπια διατροφή!
3. Ακούμε το σώμα μας και το θρέφουμε
Πεινάμε ανά 3 με 4 ώρες περίπου. Η πείνα είναι φυσιολογική και είναι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα μας μας ειδοποιεί ότι ήρθε η ώρα να του προσφέρουμε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Είναι σημαντικό να τρώμε όταν πεινάμε μέτρια έτσι ώστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε με ηρεμία το φαγητό μας, και να νιώσουμε τον κορεσμό. Όταν ενω πεινάμε, δεν τρώμε, η πείνα μας περνάει παροδικά και γιγαντώνεται όταν δούμε φαγητό, γεγονός φυσιολογικό, καθώς η τροφή είναι ανάγκη, και το σώμα μας είναι φτιαγμένο να επιβιώνει!
Ο προγραμματισμός των γευμάτων και σνακ για τη μέρα είναι ιδιαίτερα βοηθητικός. Έτσι, έχουμε ικανοποιητικά, χορταστικά και θρεπτικά γεύματα και σνακ! Από το προηγούμενο βράδυ, μπορούμε να προετοιμάσουμε τα γεύματα και τα σνακ μας και να είμαστε έτοιμοι το πρωί!
4. Απολαμβάνουμε το φαγητό
Το φαγητό είναι ανάγκη, αλλά είναι και απόλαυση. Αν δεν απολαύσουμε το φαγητό, τότε καταφεύγουμε στην κατανάλωση επιπλέον φαγητού ή/και αναζητούμε την απόλαυση σε κάποιο γλύκισμα.
Συνεπώς, είναι σημαντικό να αφιερώσουμε χρόνο και τις αισθήσεις μας στην απόλαυση του φαγητού.
5. Αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας
Καταφεύγουμε στο φαγητό όχι μόνο λόγω βιολογικής, αλλά και λόγω συναισθηματικής πείνας.
Όταν δεν νιώθουμε καλά ή άνετα, είτε λόγω άγχους ή κόπωσης ή ανίας, το φαγητό μπορεί να φανεί ως μια καλή λύση, καθώς μας κάνει να νιώθουμε καλά. Όμως, η αίσθηση που μας δίνει το φαγητό είναι στιγμιαία, και μετά θα πρέπει και πάλι να έρθουμε αντιμέτωποι με τα συναισθήματά μας.
Όλοι μας τρώμε λίγο ως πολύ συναισθηματικά, όμως το πρόβλημα εντείνεται όταν καταφεύγουμε στο φαγητό συνεχώς, αντί να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας.
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας, χωρίς να καταφύγουμε στο φαγητό είναι σημαντικό να τα κατανοήσουμε. Οι Resch & Tribole, πρωτοπόρες της “Διαισθητκής Διατροφής” συστήνουν να αναρωτηθούμε α. τι νιώθουμε και β. τι χρειαζόμαστε, και να ζητήσουμε βοήθεια από τους γύρω μας, εαν μπορούν να μας βοηθήσουν. Άλλωστε, αν κάτι μας απασχολεί είναι πιο πιθανό να μας βοηθήσει μια φίλη, παρά ένα πιάτο φαγητό!
Εν κατακλείδι, η υπερφαγία έχει πολλές πλευρές. Αναλόγως την περίπτωση, αντιμετωπίζεται διαφορετικά, και είναι σημαντικό όχι μόνο να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία είτε είναι διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας, είτε όχι, για να νιώσουμε καλά ψυχικα και σωματικά, και για να αποκτήσουμε μια υγιή σχέση με το φαγητό.
Πηγές:
Διαγνωστικά Κριτήρια DSM-5
INTUITIVE EATING A Revolutionary Anti-Diet Approach, Tribole & Resch
Βουλιμία- Ξανακερδίστε τον έλεγχο, Fairburn C.
