Μυζηθροχαλβάς Λέσβου
Ένας διαφορετικός χαλβάς, με έναν διαφορετικό "τραχανά" από μυζηθρα & αλεύρι
Τι θα χρειαστείτε:
Τραχανάς μυζήθρας
- 1 κιλό φρέσκια μυζήθρα, ανάλατη
- 700 γρ. αλεύρι μαλακό
- 170 γρ. σιμιγδάλι χοντρό
- 1 1/4 της κούπας πρόβειο γάλα (αν δεν έχουμε πρόβειο γάλα, προσθέτουμε 1/4 της κούπας κρέμα γάλακτος)
- 1 κουταλιά λάδι
Μυζηθροχαλβάς
- 1 φλ. τραχανά
- 1 φλ. νερό
- 1 φλ. ζαχαρη
- σταγόνες λεμονιού
- Κανελα
- Καρύδια ή Αμύγδαλα σπασμένα
Εκτέλεση:
Τραχανάς μυζήθρας
- Τρίβουμε στον τρίφτη τη μυζήθρα.
- Την βάζουμε σε βαθιά λεκάνη και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά. Ζυμώνουμε μέχρι να γίνει αφράτη.
- Πλάθουμε τη ζύμη σε μικρά πιτάκια, περίπου στο μέγεθος του κουραμπιέ.
- Τα μεταφέρουμε σε ταψί με το λάδι και τα ψήνουμε στους 130 βαθμούς, για περίπου 25 λεπτά, μέχρι να στεγνώσουν, χωρίς να ροδίσουν.
- Βγάζουμε τα πιτάκια από το ταψί και όσο είναι ακόμα χλιαρά, τα τρίβουμε σε χοντρό κόσκινο ή τα χτυπάμε (αφού κρυώσουν) στο μπλέντερ, μέχρι να γίνουν σαν τραχανάς.
- Απλώνουμε ξανά τον «τραχανά» στο ταψί και ψήνουμε στο φούρνο, στους 130 βαθμούς, για περίπου 30 λεπτά ακόμα, μέχρι να στεγνώσει εντελώς και να πάρει όμορφο χρυσαφί χρώμα. Ανακατεύουμε κάθε τόσο με ξύλινη κουτάλα.
- Βγάζουμε τον «τραχανά» από το φούρνο και τον αφήνουμε να κρυώσει. Τον διατηρούμε σε γυάλινα βάζα. Γίνονται 10 φλιτζάνια.
Μυζηθροχαλβάς
- Βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη και το λεμόνι για 5 λεπτά.
- Όταν βρασει το σιρόπι, προσθέτουμε λίγες σταγόνες χυμό λεμονιού & προσθέτουμε τον «τραχανά» και συνεχίζουμε το βράσιμο. Ανακατεύουμε τακτικά.
- Μεταφέρουμε τον τραχανά σε σκεύος και πασπαλίζουμε με καρυδια ή αμύγδαλα
- Καλή απόλαυση!
Πρεβιοτικά: τα οφέλη στην υγεία μας
Τα πρεβιοτικά μαζί με τα προβιοτικά ακούγονται όλο και πιο συχνά σήμερα. Τα πρεβιοτικά είναι άπεπτοι, ζυμώσιμοι υδατάνθρακες, που οδηγούν σε επιλεκτική ανάπτυξη ή και δράση συγκεκριμένων μικροβίων της εντερικής χλωρίδας, ωφελώντας την υγεία του ατόμου που τα καταναλώνει.
Οι φυτικές ίνες είναι άπεπτοι υδατάνθρακες που ζυμώνονται στο παχύ έντερο, αλλά δεν έχουν απαραίτητα πρεβιοτική δράση, καθώς μπορεί να ζυμώνονται και από μη ωφέλιμα βακτήρια.
Τα πρεβιοτικά χαρακτηρίζονται από την αντίστασή τους στην πέψη στον ανώτερο γαστρεντερικό σωλήνα, την ικανότητα να ζυμώνονται από την εντερική χλωρίδα και να επάγουν την ανάπτυξη ή και δράση συγκεκριμένων βακτηρίων.
Ουσιαστικά αποτελούν την τροφή των βακτηρίων του παχέος εντέρου και δρουν έμμεσα, ενισχύοντας τη δράση των προβιοτικών, ειδικά με την ταυτόχρονη κατανάλωσή τους.
Η σύσταση της εντερικής χλωρίδας επηρεάζεται από τη σύσταση της διατροφής μας. Έτσι, αν αλλάξουμε τη διατροφή μας, τα είδη των βακτηρίων του εντέρου που θα αναπτύσσονται περισσότερο θα είναι διαφορετικά, ανάλογα με τα πρεβιοτικά που καταναλώνουμε.
Οι περισσότερες έρευνες μέχρι τώρα έχουν γίνει με συμπληρώματα πρεβιοτικών, οπότε δεν είναι ξεκάθαρη η επίδραση μιας διατροφής πλούσιας σε πρεβιοτικά καθώς και η βέλτιστη δόση πρεβιοτικών για θετικά αποτελέσματα, χωρίς ενοχλήσεις από το γαστρεντερικό.
Η έρευνα υποδεικνύει ότι τα οφέλη για την υγεία που προέρχονται από τη δράση των πρεβιοτικών δεν αφορούν μόνο την καλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος, αλλά και την απορρόφηση μετάλλων και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού.
Αν και δεν έχουμε πολλές έρευνες πάνω σε ανθρώπους, φαίνεται ότι τα πρεβιοτικά βοηθούν στη μείωση εντεροπαθογόνων μικροοργανισμών, ενδεχομένως μέσω ανάπτυξης ωφέλιμων βακτηρίων, ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος στο γαστρεντερικό σωλήνα ή μέσω των λιπαρών οξέων μικρής αλυσίδας που είναι μεταβολικά προϊόντα των βακτηρίων, με δράσεις που προάγουν την υγεία.
Μερικές από τις δράσεις των πρεβιοτικών που εξετάζονται είναι η μείωση των διαρροιών λόγω μολύνσεων ή αγωγής με αντιβίωση, βελτίωση συμπτωμάτων των φλεγμονωδών νόσων εντέρου, προστασία από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, αύξηση της βιοδιαθεσιμότητας μετάλλων, όπως του ασβεστίου, του μαγνησίου και ενδεχομένως του σιδήρου, μείωση κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα και επαγωγή του κορεσμού και επομένως υποβοήθηση της απώλειας βάρους.
Βέβαια, χρειάζονται επιπρόσθετες μελέτες σε ανθρώπους για την επικύρωση των μέχρι τώρα ευρημάτων.
Στην πράξη, εφόσον δεν συνίσταται συγκεκριμένη ποσότητα πρεβιοτικών, που είναι ευεργετική για την υγεία μας, μπορούμε να έχουμε ως στόχο την αύξηση της κατανάλωσης φυτικών ινών και προϊόντων που φυσικά περιέχουν πρεβιοτικά, ενώ συμπλήρωμα πρεβιοτικών δεν είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της υγείας μας.
Τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα προϊόντα ολικής άλεσης είναι εξαιρετικές πηγές φυτικών ινών, ενώ τρόφιμα όπως οι μπανάνες, τα κρεμμύδια, η βρώμη, τα όσπρια, οι αγκινάρες είναι πηγές φυτικών ινών με πρεβιοτική δράση και είναι καλό να είναι μέρος της διατροφής μας.
Διατροφή και Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου ΙΙ
O σακχαρώδης διαβήτης είναι μια μεταβολική ασθένεια, ποικίλης αιτιολογίας που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία και διαταραχές στο μεταβολισμό των θρεπτικών συστατικών, εξαιτίας διαταραγμένης παραγωγής ινσουλίνης ή δράσης της ή συνδυασμού τους.
Ο διαβήτης τύπου ΙΙ ή μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης χαρακτηρίζεται από διαταραγμένη έκκριση και δράση ινσουλίνης, είναι συχνότερος σε άτομα που είναι παχύσαρκα ή έχουν αυξημένο ενδοκοιλιακό λίπος, ενώ υπάρχει ισχυρή γενετική προδιάθεση, εκτός της επίδρασης του περιβάλλοντος (παχυσαρκία, καθιστική ζωή, μη ισορροπημένη διατροφή).
Οι επιπτώσεις του διαβήτη στην υγεία επεκτείνονται στα αγγεία προκαλώντας ασθένειες όπως καρδιαγγειακά, νευροπάθειες και νεφροπάθειες, μειώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής των ασθενών. Η διατήρηση των επιπέδων σακχάρου εντός φυσιολογικών ορίων είναι το κλειδί για την βελτίωση της πορείας της ασθένειας.
Η θεραπεία στον διαβήτη τύπου ΙΙ αποτελείται από αλλαγές στη διατροφή, αντιδιαβητικά φάρμακα και ενδεχομένως ινσουλίνη σε προχωρημένο στάδιο της ασθένειας.
Η διατροφή και η άσκηση παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία. Μάλιστα, πολλές φορές η διατροφική παρέμβαση μπορεί να είναι η μόνη θεραπεία που χρειάζεται, ενώ γενικά βοηθάει στον γλυκαιμικό έλεγχο με μικρότερη δόση αντιδιαβητικών φαρμάκων ή/και ινσουλίνης.
Η διαχείριση του υπερβάλλοντος σωματικού βάρους είναι σημαντική στον γλυκαιμικό έλεγχο, ενώ παράλληλα μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η τακτική αερόβια άσκηση εκτός από την ευεργετική δράση στα επίπεδα γλυκόζης, μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών.
Συγκεκριμένες οδηγίες για τη σύσταση της διατροφής δεν υπάρχουν, αλλά ο Βρετανικός οργανισμός Diabetes UK προτείνει την καταμέτρηση υδατανθράκων (εκπαίδευση για την καταμέτρηση γίνεται από διαιτολόγους και ενδοκρινολόγους), κατανάλωση τροφών με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (όπως όσπρια, πολύσπορο ψωμί, λαχανικά, κάποια φρούτα), και πολλές φυτικές ίνες.
Η ζάχαρη μπορεί να αντικατασταθεί με γλυκαντικές ουσίες, όμως νέα έρευνα συνδέει την κατανάλωση γλυκαντικών ουσιών με αντίσταση στη γλυκόζη.
Λόγω του αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων προσοχή πρέπει να δοθεί στην κατανάλωση λίπους.
Η πρόσληψη κορεσμένου λίπους και τρανς λιπαρών (παραδείγματα πηγών: βούτυρο, σφολιατοειδή, μπισκότα) πρέπει να ελαχιστοποιηθεί, με αντικατάστασή τους από ακόρεστο λίπος, κυρίως μονοακόρεστα λιπαρά, τα οποία βρίσκονται σε πληθώρα στο ελαιόλαδο.
Επιπλέον, η κατανάλωση προϊόντων με στανόλες και στερόλες βοηθούν στα επίπεδα χοληστερόλης, ενώ συνιστάται η κατανάλωση λιπαρών ψαριών, πλούσια σε ω-3 λιπαρά, όπως ο σολομός και ο τόνος τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα.
Η τήρηση της Μεσογειακής διατροφής και η χαμηλή κατανάλωση αλατιού έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στην αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη. Τέλος, το αλκοόλ πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο, όχι πάνω από ένα ποτό για γυναίκες και δύο για τους άνδρες.
Εν κατακλείδι ένα υγιές πρότυπο διατροφής με άσκηση μπορεί να συμβάλει στην βελτίωση, ακόμα και την θεραπεία του διαβήτη τύπου ΙΙ. Φυσικά, η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.
Η τακτική αερόβια άσκηση, η διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους και υγιεινή διατροφή παίζουν σημαντικό ρόλο στην μείωση του κινδύνου ανάπτυξης διαβήτη τύπου ΙΙ.
Παγκοσμια Ημέρα Κατά του Παιδικού Καρκίνου
Σήμερα, 15 Φεβρουαρίου είναι η Παγκοσμια Ημέρα Κατά του Παιδικού Καρκίνου, #childhoodcancerday.
Ο παιδικός καρκίνος δεν έχει γνωστές αιτίες, όμως υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου εμφάνισης της νοσου.
Αυτοί αποτελούν:
- Γενετικό Υλικό (DNA): Το 5% των διαγνώσεων παιδικού καρκίνου οφείλεται στο DNA
- Νοσήματα: Παιδιά με Σύνδρομο Down βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο για #λευχαιμία
- Προβλήματα με την ανάπτυξη κατά την κύηση
- Μολύνσεις, όπως o ιός Epstein Barr
- Έκθεση σε ακτινοβολία
- Προηγούμενη θεραπεία του παιδιού κατά του καρκίνου
Πρόληψη του παιδικού καρκίνου ουσιαστικά δεν υπάρχει, καθώς είναι πολύ νωρίς για έλεγχο των περιβαλλοντικών παραγόντων, που συνιστάται στους ενήλικες.
Όμως, είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να τρέφονται σωστά & επαρκώς, έτσι ώστε να βρίσκονται σε καλή κατάσταση θρέψης, ούτε σε υποθρεψία, ούτε σε υπέρβαρο/παχυσαρκία.
Στα παιδιά που νοσούν με καρκίνο, η βελτίωση ή/ και διατήρηση μιας καλής κατάστασης θρέψης είναι βαρυσήμαντη, ενώ η διατροφή και οι τρόποι σίτισης μεταβάλλονται ανάλογα με την κατάσταση & συμπτωματολογία του παιδιού, και τις παρενέργειες της θεραπείας.
Ο διαιτολόγος-διατροφολόγος αποτελεί σημαντικό και απαραίτητο μέλος της διεπιστημονικής ομάδας περίθαλψης του παιδιού!
- Πηγές: