Τα διατροφικά νέα της εβδομάδας 16-20 Οκτώβρη 2017
1. 16 Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Επισιτισμού. Θέμα για φέτος: “Αλλαγή της μετανάστευσης στο μέλλον. Επένδυση στην ασφάλεια των τροφίμων και στην αγροτική ανάπτυξη”
2. Πάνω κάτω γνωρίζουμε τις βιταμίνες. Είναι ευκολο να θυμόμαστε τα ονόματα γιατί είναι από το αλφάβητο όπως βιταμινη Α, συμπλεγμα βιταμινών Β, βιταμίνες C, D, E, H, K.
Επομένως, όταν μας αναφέρουν την βιταμίνη Β17 θα πιστέψουμε ότι είναι μια βιταμίνη. Στην πραγματικότητα όμως όχι μόνο βιταμίνη δεν είναι, αλλά είναι δυνητικά επικίνδυνη για τη ζωή μας! Διαβάστε το άρθρο μου εδώ.
3. Μπορεί να έχετε ακούσει ότι όταν κάνουμε διατροφή για απώλεια βάρους δεν πρέπει να κάνουμε γυμναστική, γιατί δεν χάνουμε λίπος ("εγκλωβίζεται το λίπος")?! Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει!
Αντιθέτως, ο συνδυασμός άσκησης με αντιστάσεις και ολιγοθερμιδικής διατροφής (διατροφή με λιγότερες θερμίδες από αυτές που χρειαζόμαστε, με σκοπό την απώλεια βάρους) οδηγεί με μεγαλύτερη απώλεια λίπους, ενώ η άσκηση με αντιστάσεις βοηθά στη διατήρηση της μυικής μάζας!
Διαβάστε την περίληψη του επιστημονικού άρθρου εδώ.
4.Μιας που κρυώνει ο καιρός σιγά σιγά, γιατί να μην φτιάξουμε γευστικότατες, αρωματικές φακές του Άκη Πετρετζίκη;
5. Ο απαραίτητος και πολυαγαπημένος μας καφές έχει και ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία μας!!!
Πώς θα αντιμετωπίσουμε την όρεξη για μια λιχουδιά;
Τι να κάνω όταν θέλω γλυκό;
Πόσες φορές έχουμε όρεξη να φαμε μια λιχουδιά, αλλά αντιστεκόμαστε, με αποτέλεσμα να τρώμε αλλά σνακ και στο τέλος να καταλήγουμε να τρώμε αυτό που αρχικά θέλαμε, σε μεγάλη ποσότητα!
Η όρεξη για ένα γλύκισμα, και η απόλαυσή του δεν είναι κάτι που θα πρεπει να δαιμινοποιηθει! Το θρεπτικό φαγητό μπορεί να είναι πρωτίστως ανάγκη για την επιβίωση και ευζωία του οργανισμού μας, από την άλλη παραμένει μια απόλαυση, και σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής μας ζωής.
Μήπως όμως το γεγονός οτι πλέον δεν τρώμε με βάση τη διαίσθησή μας μας κάνει ευάλωτους απέναντι σε μια λιχουδιά; Διαβάστε για τη διαισθητική διατροφή εδώ.
Το να μάθουμε να ακουμε το σώμα μας, να θέτουμε ως προτεραιότητα την θρέψη, χωρίς όμως να χάνουμε την απόλαυση, είναι σημαντικό συστατικό μια υγιούς σχέση με το φαγητό!
Συνεπώς, όταν έχουμε όρεξη για γλυκό, είναι προτιμότερο να το απολαμβάνουμε πραγματικά, με την ησυχία μας σε ήρεμο περιβάλλον, χωρίς βιασύνη, και εφόσον και εφόσον έχουμε καλύψει την ανάγκη του οργανισμού μας για φαγητό! Αυτό σημαίνει οτι η αλμυρή ή γλυκιά λιχουδιά δεν αντικαθιστά γεύμα, και καταναλώνεται σε ώρα που δεν νιώθουμε βιολογική πείνα.
Σε αυτό το σημείο θέλω να διαχωρίσω τη λιγούρα από την όρεξη για μια λιχουδιά!! Η λιγούρα έχει την αίσθηση του κατεπείγοντος, είναι πολυ έντονη και διαρκεί λίγα λεπτά, ενώ η όρεξη για ένα γλυκό δεν έχει το χαρακτηριστικό της τόσο έντονης επιθυμίας! Διαβάστε περισσότερα για τη βιολογική και συναισθηματική πείνα εδώ.
Τρόφιμα “αρνητικών” θερμίδων. Μύθος η πραγματικότητα;
Υπάρχει κάποιο τρόφιμο που να έχει αρνητικές θερμίδες; Δηλαδή, η κατανάλωση του να μπορεί να επιφέρει μείωση του βάρους;
Για να ισχύσει κάτι τέτοιο θα πρέπει η πέψη και ο μεταβολισμός των θρεπτικών συστατικών του τροφίμου αυτού να οδηγεί σε μεγαλύτερη ενεργειακή δαπάνη για το σώμα, σε σχέση με το ενεργειακό του περιεχόμενο (δηλαδή τις θερμίδες που εμπεριέχονται στα μακροθρεπτικά του συστατικά). Περί το 10-15% των θερμίδων που περικλείει το τρόφιμο όντως δαπανώνται στην θερμογένεση λόγω τροφής, δηλαδή στην πέψη του τροφίμου. Η ύπαρξη τροφίμου με αρνητικές θερμίδες θα σήμαινε ότι η κατανάλωση του τροφίμου αυτού δαπανά πέρα από ενέργεια και πόρους, όπως μικροθρεπτικά συστατικά που χρησιμεύουν στον μεταβολισμό, δηλαδή στις βιοχημικές αντιδράσεις του σώματος.
Η κατανάλωση φαγητού είναι απαραίτητη, έτσι ώστε να λαμβάνει ο οργανισμός την ενέργεια, τα μακροθρεπτικά συστατικά (τα οποία και περικλείουν αυτή την ενέργεια), και τα μικροθρεπτικά συστατικά (βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και αντιοξειδωτικά) για να λειτουργεί, να αναπτύσσεται, να προστατεύεται και εν γένει να είμαστε και να νιώθουμε υγιείς.
Η τροφή, συνεπώς, είναι σημαντική για την ύπαρξη μας, και η ενέργεια που μας προσδίδει το εκάστοτε τρόφιμο (οι θερμίδες) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Ουσιαστικά, τρώμε για να λάβουμε τις απαραίτητες για το σώμα και την ύπαρξη μας θερμίδες. Το να έχει ένα “τρόφιμο” αρνητικές θερμίδες, καθιστά το “τρόφιμο” ανεπαρκές για να χαρακτηριστεί τρόφιμο, καθώς αντί να μας προσδώσει θρέψη, μας την στερεί!
Συνοπτικά, δεν υπάρχουν τρόφιμα αρνητικών θερμίδων!
Υπάρχουν, βέβαια, τρόφιμα με σχετικά λίγες θερμίδες (δηλαδή με σχετικά λίγα μακροθρεπτικά συστατικά), αλλά πολλά μικροθρεπτικά συστατικά, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, αλλά και τα μυρωδικά και τα μπαχαρικά που συχνά είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ορισμένα αντιοξειδωτικά (πχ. ο κουρκουμάς περιέχει κουρκουμίνη) και βιταμίνες (ο μαϊντανός περιέχει βιταμίνες Α, C, και Κ).
Επιπλέον, το ενεργειακό περιεχόμενο των τροφίμων μπορεί να διαφέρει ανάλογα με μεθόδους μαγειρικής. Για παράδειγμα, το καλό ψήσιμο του κρέατος οδηγεί σε μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα των πρωτεϊνών και σε περισσότερες θερμίδες, σε σχέση με ένα λιγότερο ψημένο κρέας (πχ. medium-rare), ενώ τα άψητα αμύγδαλα αποδίδουν λιγότερες θερμίδες σε σχέση με τα ψημμένα. Τέλος, η δημιουργία ανθεκτικού αμύλου πχ. αφήνοντας τις πατάτες ή το ρύζι στο ψυγείο πριν τα καταναλώσουμε, επίσης μειώνει (ελαφρώς) το ενεργειακό περιεχόμενο τους, καθώς δεν είναι σε θέση το σώμα μας να πέψει το ανθεκτικό άμυλο, το οποίο αναλαμβάνουν τα βακτήρια του εντέρου.
Εν κατακλείδι, δεν έχουμε τρόφιμα αρνητικών θερμίδων, καθώς η τροφή είναι σημαντική για την παροχή ενέργειας (θερμίδων), αλλά έχουμε τρόφιμα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά για εμάς και την εντερική μας μικροχλωρίδα.
Τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται σε ένα πρόγραμμα διατροφής;
Τι απαγορεύεται σε ένα προγραμμα διατροφής;
Από τις πιο κοινές ερωτήσεις που δέχομαι στο γραφείο είναι αν επιτρέπεται να μπει στο προγραμμα διατροφής κάποιο φαγητο, το οποίο θεωρείται "παχυντικο", από τη μπανάνα και τα ζυμαρικά έως κάποιο γλυκο και τον μουσακά.
Γιατί να απαγορευεται όμως ένα φαγητό ή γλυκό ή τρόφιμο;
Καταρχάς, δεν υπάρχουν παχυντικα και αδυνατιστικα τροφιμα.
Κατά δεύτερον, στόχος του προγραμματος και της συνεργασίας με τον διαιτολογο-διατροφολογο είναι η σταδιακή βελτίωση διατροφικών συνηθειών & συμπεριφορών.
Η απαγόρευση κατανάλωσης αγαπημένων τροφίμων δεν μας βοηθά να φτάσουμε το στόχο μας, αντιθέτως μας κάνει να τα λαχταράμε ακόμη πιο πολυ & εν τέλει να τα υπέρκαταναλώσουμε!
Η διαχείριση καταστάσεων που μας κάνει να υπέρ καταναλώνουμε φαγητά ή γλυκά είναι το σημαντικο κομμάτι στη μακροπροθεσμη βελτίωση των διατροφικών συμπεριφορων, και όχι η προσωρινή απαγόρευσή τους.
Το φαγητό είναι ανάγκη & απόλαυση!