Πώς θα αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία;
Η υπερφαγία μπορεί τυπικά ορίζεται ως υπερκατανάλωση τροφής, όμως στην πραγματικότα δεν είναι τόσο απλός ο ορισμός της. Υπερφαγία είναι από την υπερκατανάλωση τροφής σε γεύμα ή το συνεχές τσιμπολόγημα, εως μια αναγνωρισμένη διατροφική διαταραχή, με συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια.
Πότε η υπερφαγία δεν είναι διατροφική διαταραχή; Και πότε είναι;
Η υπερκατανάλωση τροφής είναι ένα ζήτημα που απασχολεί πολλούς διαιτώμενους. Πίσω από την υπερκατανάλωση τροφής κρύβονται διάφοροι παράγοντες.
Η υπερφαγία μπορεί να είναι η υπερβάλουσα κατανάλωση φαγητού λόγω βιολογικής πείνας μετά από πολλές ώρες νηστείας (πχ. όταν το άτομο δεν έχει προλάβει να καταναλώσει φαγητό μέσα στη μέρα λόγω υποχρεώσεων), ή λόγω συνεχούς τσιμπολογήματος, που οδηγεί εν τέλει και σε υψηλά επίπεδα πείνας, ή η ασυναίσθητη (υπερ)κατανάλωση τροφής μπροστά σε οθόνες και η κατανάλωση τροφής λόγω συναισθηματικής πείνας (πχ. βαρεμάρα, άγχος, εκνευρισμός, κόπωση, κ.α.).
Η διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας
Η διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας (binge eating disorder) σύμφωνα με το DSM-5 είναι η κατανάλωση τροφής, σε ορισμένο χρονικό διάστημα (πχ. σε 2 ώρες), σε ποσότητα μεγαλύτερη από εκείνη που οι περισότεροι άνθρωποι θα μπορούσαν να καταναλώσουν στο ίδιο χρονικό διάστημα σε όμοιες συνθήκες.
Κατά το υπερφαγικό επεισόδιο υπάρχει η αίσθηση της απώλειας του ελέγχου της κατανάλωσης της τροφής, δηλαδή το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να σταματήσει να τρώει.
Τα επεισόδεια σχετίζονται με τουλάχιστον τρία από τα παρακάτω:
- Γρηγορότερη κατανάλωση τροφής
- Κατανάλωση τροφής μέχρι το άτομο να νιώσει άβολα χορτάτο
- Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφής, χωρίς να υπάρχει το αίσθημα της βιολογικής πείνας
- Κατανάλωση φαγητού μόνο το άτομο, λόγω ντροπής από τη μεγάλη ποσότητα τροφής που καταναλώνει
- Αίσθημα αηδίας, θλίψης, και ενοχών μετά το υπερφαγικό επισόδειο
Υπάρχει αίσθημα δυσφορίας σε σχέση με την υπερφαγία, ενώ τα επεισόδεια συμβαίνουν τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα, για 3 μήνες. Στη διαταραχή επεισοδειακής υπερφαγίας δεν υπάρχουν αντιρροπιστικές συμπεριφορές και περιορισμός λήψης τροφής που παρατηρούνται σε άλλες διατροφικές διαταραχές, ενώ σημαντικό είναι να τονιστεί ότι τα υπερφαγικά και τα βουλιμικά επεισόδια διαφέρουν, δεν είναι το ίδιο!
Το σωματικό βάρος δεν αποτελεί διαγνωστικό κριτήριο για τη διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας, και παρατηρείται και σε γυναίκες και σε άντρες, ενώ συνήθως ξεκινά προς το τέλος της εφηβείας και στην αρχή της δεκαετίας των 20. Τα επεισόδια προκαλούνται από άβολα συναισθήματα, από χαρά, από την “ευκαιρία” όταν το άτομο είναι μόνο του, και μπορεί να είναι και προγραμματισμένα.
Η αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών είναι σημαντική, και συμπεριλαμβάνουν διεπιστημονική ομάδα από ιατρό, ψυχολόγο ή/και ψυχίατρο, και διαιτολόγο-διατροφολόγο. Ο ρόλος του διαιτολόγου-διατροφολόγου είναι σημαντικός για τη διατροφική συμβουλευτική και την διατροφική εκπαίδευση.
Πώς θα αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία;
1. Βρίσκουμε τι την προκαλεί
Για να αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία είναι σημαντικό να εστιάσουμε στο τι την προκαλεί. Η καταγραφή των γευμάτων/σνακ και των συναισθημάτων πριν και μετά την κατανάλωση τροφής είναι ένα απλό μεν, ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο που βοηθάει στο να κατανοήσουμε τις αφορμές που οδηγούν στην υπερφαγία, είτε πρόκειται για διατροφική διαταραχή ή όχι.
2. Σπάμε τον φαύλο κύκλο της υπερφαγίας
Ο φαύλος κύκλος της υπερφαγίας αναδεικνύει την επίδραση του αυστηρού περιορισμού λήψης τροφής στην υπερφαγία. Αν και η αυστηρή δίαιτα δεν είναι μοναδική αιτία για την υπερφαγία, είναι κοινή για πολλά άτομα.
Αν και οι δίαιτες express φαίνονται ελκυστικές, και περιμένουμε επιτέλους οτι αυτή η δίαιτα θα μας λύσει όλα τα προβλήματα, κάτι τέτοιο δεν θα γίνει, με καμία δίαιτα, πόσο μάλλον μια δίαιτα-αστραπή, που το μόνο που θα καταφέρει θα είναι η επαναπρόσληψη βάρους, και η μείωση της αυτο-πεποίθησής μας.
Αντιθέτως, μέσω της διατροφικής συμβουλευτικής και εκπαίδευσης, μαθαίνουμε να ακούμε και να φροντίζουμε το σώμα μας, με ήπια διατροφή!
3. Ακούμε το σώμα μας και το θρέφουμε
Πεινάμε ανά 3 με 4 ώρες περίπου. Η πείνα είναι φυσιολογική και είναι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα μας μας ειδοποιεί ότι ήρθε η ώρα να του προσφέρουμε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Είναι σημαντικό να τρώμε όταν πεινάμε μέτρια έτσι ώστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε με ηρεμία το φαγητό μας, και να νιώσουμε τον κορεσμό. Όταν ενω πεινάμε, δεν τρώμε, η πείνα μας περνάει παροδικά και γιγαντώνεται όταν δούμε φαγητό, γεγονός φυσιολογικό, καθώς η τροφή είναι ανάγκη, και το σώμα μας είναι φτιαγμένο να επιβιώνει!
Ο προγραμματισμός των γευμάτων και σνακ για τη μέρα είναι ιδιαίτερα βοηθητικός. Έτσι, έχουμε ικανοποιητικά, χορταστικά και θρεπτικά γεύματα και σνακ! Από το προηγούμενο βράδυ, μπορούμε να προετοιμάσουμε τα γεύματα και τα σνακ μας και να είμαστε έτοιμοι το πρωί!
4. Απολαμβάνουμε το φαγητό
Το φαγητό είναι ανάγκη, αλλά είναι και απόλαυση. Αν δεν απολαύσουμε το φαγητό, τότε καταφεύγουμε στην κατανάλωση επιπλέον φαγητού ή/και αναζητούμε την απόλαυση σε κάποιο γλύκισμα.
Συνεπώς, είναι σημαντικό να αφιερώσουμε χρόνο και τις αισθήσεις μας στην απόλαυση του φαγητού.
5. Αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας
Καταφεύγουμε στο φαγητό όχι μόνο λόγω βιολογικής, αλλά και λόγω συναισθηματικής πείνας.
Όταν δεν νιώθουμε καλά ή άνετα, είτε λόγω άγχους ή κόπωσης ή ανίας, το φαγητό μπορεί να φανεί ως μια καλή λύση, καθώς μας κάνει να νιώθουμε καλά. Όμως, η αίσθηση που μας δίνει το φαγητό είναι στιγμιαία, και μετά θα πρέπει και πάλι να έρθουμε αντιμέτωποι με τα συναισθήματά μας.
Όλοι μας τρώμε λίγο ως πολύ συναισθηματικά, όμως το πρόβλημα εντείνεται όταν καταφεύγουμε στο φαγητό συνεχώς, αντί να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας.
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας, χωρίς να καταφύγουμε στο φαγητό είναι σημαντικό να τα κατανοήσουμε. Οι Resch & Tribole, πρωτοπόρες της “Διαισθητκής Διατροφής” συστήνουν να αναρωτηθούμε α. τι νιώθουμε και β. τι χρειαζόμαστε, και να ζητήσουμε βοήθεια από τους γύρω μας, εαν μπορούν να μας βοηθήσουν. Άλλωστε, αν κάτι μας απασχολεί είναι πιο πιθανό να μας βοηθήσει μια φίλη, παρά ένα πιάτο φαγητό!
Εν κατακλείδι, η υπερφαγία έχει πολλές πλευρές. Αναλόγως την περίπτωση, αντιμετωπίζεται διαφορετικά, και είναι σημαντικό όχι μόνο να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε την υπερφαγία είτε είναι διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας, είτε όχι, για να νιώσουμε καλά ψυχικα και σωματικά, και για να αποκτήσουμε μια υγιή σχέση με το φαγητό.
Πηγές:
Διαγνωστικά Κριτήρια DSM-5
INTUITIVE EATING A Revolutionary Anti-Diet Approach, Tribole & Resch
Βουλιμία- Ξανακερδίστε τον έλεγχο, Fairburn C.
Τα διατροφικά νέα της εβδομάδας 4-10 Ιουνίου 2018
1. Αν αναρωτιέστε ποιό λάδι να χρησιμοποιείστε, το άρθρο που θα βρείτε εδώ με επιστημονική τεκμηρίωση, θα σας βοηθήσει πολύ!
Φυσικά, το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο είναι ο μεγάλος νικητής!
Αν αναρωτιέστε για το λάδι καρύδας, θα απογοητευτείτε καθώς πέρα από το γεγονός ότι είναι πλούσιο σε κορεσμένα λιπαρά, δεν έχει καθόλου αντιοξειδωτικά, σε αντίθεση με το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο που είναι πλούσιο σε ακόρεστα "καλά" λιπαρά και σε αντιοξειδωτικά!!!
2. Ποιές είναι οι πιο κοινές παρανοήσεις σχετικά με το αντικείμενο του διαιτολόγου;
Προσωπικά θα έλεγα ότι είναι εξής:
1. Απευθυνόμαστε στο διαιτολόγο μόνο για απώλεια βάρους
2. Ο διαιτολόγος είναι για να ελέγχει αν χάσαμε βάρος (αστυνομλια φαγητού/βάρους)
3. Ο διαιτολόγος θα μας πει τι δεν πρέπει να τρώμε, και τι μας παχαίνει
Αντιθέτως, είναι ευρύ το φάσμα της διαιτολογίας. Ένας διαιτολόγος μπορεί να εργάζεται στη βιομηχανία τροφίμων, στην δημόσια υγεία, ή σε κλινικό περιβάλλον και σε ιδιωτικό γραφείο.
Στον διαιτολόγο απευθύνονται άτομα όλων των ηλικιών όχι μόνο για έλεγχο του βάρους, αλλά και για την πρόληψη και αντιμετώπιση χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με τη διατροφή (νεφροπάθειες, καρδιαγγειακά, σακχαρώδης διαβήτης).
Ο ρόλος του διαιτολόγου σε άτομα που θέλουν/χρειάζεται να χάσουν βάρος, δεν είναι μόνο ο έλεγχος της προόδου της απώλειας βάρους, αλλά στόχο αποτελούν η βελτίωση των διατροφικών συνηθειών και συμεπριφορών, η προαγωγής της υγείας του ατόμου, και τέλος η απώλεια λίπους!
Ο διαιτολόγος βοηθά τα άτομα να κάνουν πιο υγιεινές διατροφικές επιλογές, χωρίς απαγορεύσεις και αυστηρούς κανόνες, καθώς δεν υπάρχει τρόφιμο που να μας παχαίνει, ούτε να μας αδυνατίζει, ούτε να μας αποτοξινώνει!
Εμπιστευτείτε ΜΟΝΟ διαιτολόγους-διατροφολόγους με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος!!! Είναι θέμα υγείας!
3. Η Δρ. Ειρήνη Δημίδη μας ενημερώνει ποιά η δουλειά του Διαιτολόγου, με αφορμή την Εβδομάδα των Διαιτολόγων!
Αναφέρει:
"ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΥ;
...
Οι διαιτολόγοι είναι εξειδικευμένοι επαγγελματίες υγείας που
- αξιολογούν,
- εντοπίζουν,
- διαγιγνώσκουν
- και αντιμετωπίζουν
προβλήματα και παθήσεις που έχουν να κάνουν με τη διατροφή είτε σε ατομικό, είτε σε επίπεδο δημόσιας υγείας.
- Οι διαιτολόγοι ΟΦΕΙΛΟΥΝ να χρησιμοποιούν πρακτικές βασισμένες στις πιο πρόσφατες επιστημονικές μελέτες και να ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
- Παραδείγματα παθήσεων στις οποίες ο διαιτολόγος είναι υπεύθυνος για τη διατροφή είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, οι διατροφικές διαταραχές, η νεφρική ανεπάρκεια, ο υποσιτισμός, οι διαταραχές του εντέρου κ.λπ."
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.
4. Ο έλεγχος της αύξησης του βάρους στις έγκυες γυναίκες είναι πολύ σημαντικός, και ειδικά σε γυναίκες με υπερβάλλον σωματικό βάρος.
Η μεγάλη αύξηση του βάρους κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να επιρρεάσει αρνητικά την υγεία της εγκύου, αλλά και του εμβρύου.
Μια νέα συστηματική ανασκόπιση και μετα-ανάλυση ερευνών μελέτησε τις στρατηγικές που βοηθούν στον έλεγχο της αύξησης του βάρους σε έγκυες γυναίκες με υπερβάλλον σωματικό βάρος.
Η υγιεινή διατροφή, και ο συνδυασμός της με άκσηση μπορούν να βοηθήσουν στη μικρότερη αύξηση του βάρους. Παράλληλα, σημαντικός αρωγός είναι και ο έλεγχος των θερμίδων και των μακροθρεπτικών συστατικών (υδατάνθρακες, λιπαρά, πρωτεΐνες), στα πλαίσια της υγιεινής διατροφής, φυσικά.
5. Η κόπωση επινεφριδίων είναι μια νόσος-μύθος. Υπαρκτά συμπτώματα, ανύπαρκτη νόσος. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
6. Φτιάξτε σε 5 λεπτά σπιτικό παγωτό σορμπέ με κόκκινα βατόμουρα και μπανάνα!
Ζάχαρη καρύδας: τελικά είναι υγιεινή ή όχι;
Η ζάχαρη καρύδας πωλείται ως ένα πιο υγιεινό, και πολύ πιο ακριβό υποκατάστατο της ζάχαρης, το οποίο προέρχεται από την καρύδα. Η ζάχαρη καρύδας χρησιμοποιείται ευρέως εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Νότια και Νότιο-ανατολική Ασία, όπου βρίσκουμε πληθώρα δέντρων καρύδας. Οι Φιλλιπίνες και η Ινδονησία έχουν την μεγαλύτερη παραγωγή αυτού του είδους ζάχαρης.
Εαν ψάξουμε στο διαδύκτιο θα διαβάσουμε οτι η ζάχαρη καρύδας "έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη", "είναι κατάλληλη για τους διαβητικούς", "ευεργετεί τον οργανισμό και η κατανάλωσή της δεν προκαλεί αύξηση βάρους", και "περιέχει φώσφορο, νάτριο, σίδηρο, μαγγάνιο, μαγνήσιο, κάλιο, ασβέστιο, χαλκό, αμινοξέα”. Θα καταλήγαμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η ζάχαρη καρύδας είναι ανώτερη θρεπτικά σε σχέση με τη γνωστή σε όλους μας ζάχαρη από το ζαχαροκάλαμο!
Ισχύουν, όμως, τα παραπάνω;
- Η ζάχαρη καρύδας όντως έχει χαμηλό γλυκαιμικό δέικτη (ΓΔ), 35 ή 54, σύμφωνα με το Food and Nutrition Research Institute των Φιλλιπινών και του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ της Αυστραλίας, αντίστοιχα. Όμως, ο ΓΔ διαφέρει ανάλογα με το άτομο, την παρτίδα, τον τρόπο παρασκευής και κατανάλωσης ενός προϊόντος, καθώς και άλλων παραγόντων.
Παρά τον χαμηλό γλυκαιμικό της δείκτη, η ζάχαρη καρύδας, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από την απλή ζάχαρη από τους ασθενείς με διαβήτη, και γενικώς.
Μάλιστα, στις Η.Π.Α. ο γλυκαιμικός δείκτης δεν λαμβάνεται υπόψιν στο σχεδιασμό γευμάτων για διαβητικούς. Έτσι, δεν είναι κατάλληλότερη από τη ζάχαρη για τους διαβητικούς και θα πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο, όπως και οι άλλες πηγές ελευθέρων σακχάρων, όπως επισημαίνει και η Αμερικάνικη Διαβητολογική Εταιρεία (American Diabetes Association). Επιπλέον, πολλές φορές η ζάχαρη καρύδας συσκευάζεται σε συνδυασμό με άλλα σάκχαρα, για παράδειγμα φρουκτόζη ή ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να έχει υψηλότερο γλυκαιμικό δέικτη!
Ενδιαφέρεστε να βελτιώστε την ποιότητα της διατροφής σας; Κλείστε το δια ζώσης ή εξ' αποστάσεως ραντεβού σας εδώ!
- Η ζάχαρη καρύδας, όπως και η απλή ζάχαρη έχει 15 θερμίδες ανά κουταλιά του γλυκού!
Η υπερκατανάλωσή της μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση του σωματικού βάρους, όπως και η κρυσταλλική ζάχαρη και οι άλλες πηγές ελευθέρων σακχάρων. Όσον αφορά το πόσο ευεργετική για τον οργανισμό είναι η ζάχαρη καρύδας, δεν έχει διαφορά σε σχεση με τη ζάχαρη που τυπικά χρησιμοποιούμε!
- Τα θρεπτικά συστατικά που υπάρχουν στη ζάχαρη καρύδας βρίσκονται σε πολύ μικρές ποσότητες, και για να έχουμε σημαντική πρόσληψη αυτών των συστατικών θα πρέπει να καταναλώσουμε πολύ μεγάλες ποσότητες αυτής της ζάχαρης!
Ακολουθώντας μια υγιεινή διατροφή έχουμε επαρκή πρόσληψη όλων των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών που χρειάζεται ο οργανισμός μας.
Γνωρίζετε ποιά είναι τα πραγματικά υποκατάστατα ζάχαρης;
Άρα, η ζάχαρη καρύδας δεν είναι ανώτερη της τυπικής ζάχαρης που καταναλώνουμε, και οι ισχυρισμοί που τη συνοδεύουν δεν μπορούν να υποστηριχτούν πλήρως. Επομένως, εαν σας αρέσει η ζάχαρη καρύδας μπορείτε να την απολαύσετε, με μέτρο, όπως κάθε άλλο είδος ελευθέρων σακχάρων!
Κοιλιοκάκη: όταν η διατροφή είναι η θεραπεία
H κοιλιοκάκη είναι μια συχνά διαγνωσκόμενη αυτοάνοση νόσος με γενετική προδιάθεση. Η νόσος προκαλείται από την ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού σε μια ομάδα πρωτεϊνών, όταν αυτές βρεθούν στο λεπτό έντερο.
Οι πρωτεΐνες αυτές έχουν επικρατήσει με το όνομα γλουτένη και βρίσκονται στο σιτάρι, τη σίκαλη και το κριθάρι και είναι αυτές που δίνουν ελαστικότητα στη ζύμη. Η ανοσολογική αντίδραση οδηγεί στην ατροφία των εντερικών λαχνών, σε δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών και δυσπεψία.
Αν και παλαιότερα θεωρούνταν νόσος της παιδικής ηλικίας, σήμερα αναγνωρίζεται ότι μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, με τις περισσότερες διαγνώσεις να γίνονται σε άτομα ηλικίας 40-60 ετών.
Τα συμπτώματα είναι πολυσυστηματικά και ποικίλα, ενώ μερικοί ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί. Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι διάρροια, μετεωρισμός, ναυτία και έμετος, κόπωση, απώλεια βάρους, νευρολογικά συμπτώματα, υπογονιμότητα, και κατάθλιψη, ενώ συνδέεται με δυσανεξία στη λακτόζη, οστεοπόρωση λόγω έλλειψης ασβεστίου και αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου, βιταμίνης Β12 ή/και φυλλικού οξέος, ενώ οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο.
Η ερπητοειδής δερματίτιδα είναι επίσης ένα από τα πιθανά συμπτώματα της ασθένειας, ενώ πολλές φορές η κοιλιοκάκη συνυπάρχει και με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως διαβήτη τύπου 1, ρευματοειδή αρθρίτιδα και υποθυροειδισμό.
Θεραπεία για την κοιλιοκάκη αποτελεί η δίαιτα χωρίς γλουτένη και πρέπει να ακολουθείται εφ’ όρου ζωής. Τα συμπτώματα βελτιώνονται μέσα σε 2-8 εβδομάδες, όμως ακόμη και η ελάχιστη ποσότητα μπορεί να τα επαναφέρει.
Η δίαιτα χωρίς γλουτένη αποκλείει τα προϊόντα της σίκαλης, του κριθαριού και του σιταριού, όπως και άλλα τρόφιμα τα οποία περιέχουν ή ενδέχεται να περιέχουν γλουτένη, η οποία έχει πολλές εφαρμογές στην τεχνολογία τροφίμων. Ενδεχομένως, κάποιοι ασθενείς είναι ευαίσθητοι και στη βρώμη, οπότε από τη δίαιτα αποκλείεται και η βρώμη, τουλάχιστον μέχρι να διαπιστωθεί ότι ο ασθενής δεν εμφανίζει ευαισθησία. Πολλές φορές είναι απαραίτητη η ενίσχυση της διατροφής με συμπληρώματα για τη διόρθωση των διατροφικών ελλείψεων.
Λόγω κινδύνου επιμολύνσεων των τροφίμων χωρίς γλουτένη από μαγειρικά σκεύη, τρόπο μαγειρέματος και παραγωγής, τα άτομα με κοιλιοκάκη πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικά με τα τρόφιμα και τα συστατικά που αγοράζουν και καταναλώνουν εντός και εκτός σπιτιού. Είναι λοιπόν απαραίτητο οι ασθενείς να γνωρίζουν καλά τα τρόφιμα που περιέχουν ή είναι πιθανό να έχουν γλουτένη και να ελέγχουν τα συστατικά των τροφίμων που αγοράζουν.
Επίσης, για την αποφυγή επιμόλυνσης του φαγητού στο σπίτι από προϊόντα με γλουτένη, είναι θεμιτή η αποθήκευση των προϊόντων χωρίς γλουτένη σε διαφορετικό ντουλάπι/χώρο καθώς και η χρήση διαφορετικών σκευών μαγειρικής, γκριλ και τοστιέρας και τεφλόν κοπής. Ιδιαίτερη προσοχή επιβάλλεται στα γεύματα εκτός σπιτιού, όπου ο οικοδεσπότης ή το εστιατόριο είναι καλό να ενημερώνονται και να προσέχουν όσο είναι δυνατό την αποφυγή επαφής των τροφίμων με και χωρίς γλουτένη.
Το να ακολουθεί κανείς μια δίαιτα που αποκλείει αυστηρά πολλά κοινά τρόφιμα δεν είναι πάντα εύκολο. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν στο εμπόριο προϊόντα χωρίς γλουτένη που είναι εύγεστα και συμβάλλουν στη ποικιλία τροφίμων που μπορούν τα άτομα με κοιλιοκάκη να καταναλώσουν και να λάβουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Ένας στους 100 πάσχει από κοιλιοκάκη. Εάν πιστεύετε ότι μπορεί να είστε και εσείς ένας από αυτούς, επισκεφτείτε τον ιατρό σας. Δεν προτείνεται σε άτομα που νιώθουν ότι πάσχουν από τη νόσο να ξεκινήσουν από μόνοι τους τη δίαιτα, καθώς οι εξετάσεις τους μπορεί να είναι λανθασμένα αρνητικές, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.