Υπηρεσίες

Απώλεια βάρους

Η απώλεια σωματικού βάρους αποτελεί στόχο για ολοένα και περισσότερα άτομα με υπερβάλλον σωματικό βάρος, αλλά ακόμα και για άτομα με φυσιολογικό βάρος! Παράλληλα, υπάρχουν άτομα που στόχο έχουν να αυξήσουν το σωματικό τους βάρος, όπως ασθενείς που αναρρώνουν ή ασθενείς με χρόνια νοσήματα που προκάλεσαν απώλεια βάρους και υποθρεψία!

Παθολογικές Καταστάσεις

Το υπερβάλλον σωματικό βάρος αποτελεί πηγή παθολογικών καταστάσεων (σακχαρώδης διαβήτης, καρδιαγγειακά νοσήματα, μεταβολικό σύνδρομο, ψυχολογικές διαταραχές), χαμηλής ποιότητας ζωής, καθώς και μια «βόμβα» για τη δημόσια υγεία και την οικονομία. Μάλιστα, το κόστος της παχυσαρκίας στον κόσμο ανέρχεται στα 2 τρισεκατομμύρια το χρόνο, αποτελώντας την τρίτη αιτία κοινωνικής επιβάρυνσης μετά από το κάπνισμα και τρίπτυχο του πολέμου, της τρομοκρατίας και της ένοπλης βίας.
Ο σακχαρώσης διαβήτης (ΣΔ) αποτελεί μια από τις πιο κοινές μη-μεταδιδόμενες ασθένειες, με 285 εκατομύρια πάσχοντες ανά τον κόσμο.
Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως, και στην Ελλάδα. Ο όρος αυτός περιλαμβάνει τη στεφανιαία νόσο, το εγκεφαλικό, και την περιφερειακή αγγειακή νόσο.
Πολλές νευρολογικές ασθένειες, όπως η νόσος Parkinson και το Alzheimer έχουν ιδιαίτερα αρνητική επίδραση στην λήψη τροφής, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται η κατάσταση θρέψης, η πορεία της ασθένειας, και να γίνονται εντονότερες οι παρενέργειες των φαρμάκων.    
  Το πεπτικό σύσυτημα,το οποίο ξεκινά από τη στοματική κοιλότητα και καταλήγει στο ορθό, έχει ως κύρια λειτουργία την αποτελεσματική πέψη και απορρόφηση, καθώς και την αποβολή των άπεπτων τροφών και άχρηστων προιόντων του μεταβολισμού.
Η οξεία και η χρόνια νεφρική νόσος αποτελούν τα νοσήματα των νεφρών. Η διατροφική θεραπεία αποτελεί κεντρικό κομμάτι της αντιμετώπισης τους. Ειδικά στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια οι ανάγκες του οργανισμού σε θρεπτικά συστατικά και ηλεκτρολύτες αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και των σταδίων της νόσου, επομένως η αρωγή του διαιτολόγου κρίνεται απαραίτητη.

Παθήσεις σχετιζόμενες με την διατροφή

H ψυχογενής ανορεξία, η ψυχογενής βουλιμία και το κλινικό σύνδρομο υπερφαγίας αποτελούν τις τρεις αναγνωρισμένες διαταραχές λήψης τροφής, ενώ υπάρχουν και άλλες μη τυπικές διατροφικές διαταραχές. Τα θεραπευτικά πρωτόκολλα των διατροφικών διαταραχών ολοκληρώνονται μέσα από τη συνεργασία μιας ομάδας ειδικών (ιατρού, ψυχολόγου και διαιτολόγου). Ο ρόλος της διατροφικής θεραπείας είναι η επιτευξη ενός υγιούς σωματικού βάρους, η βελτίωση των διατροφικών συνηθειών, ώστε το άτομο να αποκτήσει και πάλι μια υγιή σχέση με το φαγητό.
Παιδιά και ενήλικες υποφέρουν από τροφικές αλλεργίες και δυσανεξίες. Η διατροφή πρέπει να μεταβληθεί ώστε να αποφεύγονται τα αλλεργιογόνα (π.χ. θαλασσινά, ξηροί καρποί, αυγό, γαλακτοκομικά, σουσάμι, σόγια κ.α.) και τα προϊόντα στα οποία βρίσκονται. Αναλόγως και τα συστατικά που προκαλούν δυσανεξία (πχ. λακτόζη, FODMAPs), τα οποία είτε βρίσκονται φυσιολογικά σε τρόφιμα είτε χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα ή συστατικά σε άλλα τρόφιμα.
Οι ελλείψεις ή τα χαμηλά επίπεδα θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό επιφέρουν αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό και στην κατασταση υγειας του ατόμου. Η διαιτητική παρέμβαση έχει ως στόχο την αποκατάσταση και διατήρηση των επιπέδων όλων των θρεπτικών συστατικών στα φυσιολογικά επίπεδα, ώστε να βελτιωθούν τα συμπτώματα λόγω ελλειψης τους και να αποκατασταθεί η σωστή λειτουργία του οργανισμού.

Σωματομετρήσεις

Ο βασικός μεταβολισμός είναι η ποσότητα ενέργειας που χρειάζεται ο οργανισμός για να κρατήσει ένα αδρανές ξύπνιο σώμα  στη ζωή. Η μέτρηση του βασικού μεταβολισμού είναι απαραίτητη για την κατάρτιση ενός εξατομικευμένου προγράμματος διατροφής.
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος είναι ένα δείκτης του βάρους προς το ύψος, για την αξιολόγηση του σωματικού βάρους και την κατάταξη στις κλίμακες του ελλειπούς σωματικού βάρους, του φυσιολογικού βάρους, του υπέρβαρου, και της παχυσαρκίας. Αν και o ΔΜΣ είναι ένα καλό εργαλείο για το σύνολο του πληθυσμού, σε ατομικό επίπεδο μπορεί να υπο- ή υπέρεκτιμήσει το λιπώδη ιστό. Η ανάλυση σύστασης σώματος έρχεται να μετρήσει τη σύσταση του σώματος, έτσι ώστε να έχουμε ένα καλύτερο μέτρο του σωματικού λίπους και της μυικής μάζας, το οποίο μπορούμε να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε σε βάθος χρόνου.
  Η ενεργειακή δαπάνη του οργανισμού αποτελείται κυρίως από 3 μέρη: τη θερμογένεση, τη φυσική δραστηριότητα και το βασικό μεταβολισμό. Η καταγραφή της φυσικής δραστηριότητας μας δίνει την ευκαιρία να μετρήσουμε την ενεργειακή κατανάλωση του ατόμου υπό φυσιολογικές συνθήκες, και να αξιολογήσουμε την φυσική του δραστηριότητα. Με την μέτρηση της ενεργειακής κατανάλωσης λόγω φυσικής άσκησης μπορούμε να διαμορφώσουμε μια πιο σφαιρική εικόνα για την συνολική ενεργειακή δαπάνη και τον τρόπο ζωής του ατόμου.